Een gedicht over jezelf zijn

door Yamaya Alderden

Tijdens de onthulling van het co-creatie kunstwerk van de Haarlem Town Queers, werd het publiek geraakt door een bijzonder moment: het voordragen van een krachtig gedicht - genaamd 'Remember' door de 18-jarige dichter Yamaya Alderden. Dit gedicht, dat nu in de tentoonstelling Art of Drag hangt, heeft diepe indruk achtergelaten op de bezoekers. We hebben vele ontroerende reacties ontvangen van mensen die geraakt waren door Yamaya’s woorden en vroegen of het gedicht ergens opnieuw te lezen zou zijn. Daarom delen wij het graag hier, zodat iedereen opnieuw kan stilstaan bij haar betekenisvolle boodschap.

Over Yamaya Alderden
Yamaya Alderden, een 18-jarige dichteres uit Hoofddorp, is een creatief talent dat houdt van lezen, schrijven, tekenen en muziek maken met haar ukelele. Ze begon twee jaar geleden met het voordragen van eigen gedichten, onder andere tijdens een talentenjacht op school. Wat begon als een manier om speciale gelegenheden kracht bij te zetten, groeide al snel uit tot een passie. Tegenwoordig schrijft en draagt ze geregeld voor tijdens open podium- en poëzieavonden onder haar artiestennaam 'Yamaya Wolfy'.

Haar betrokkenheid bij het museum
Yamaya’s pad kruiste dat van het Frans Hals Museum tijdens een rondleiding voor queer jongeren, georganiseerd door Jong&Out. Hier werd onder andere verteld over het co-creatie kunstwerk 'The Future Town Queers', dat toendertijd nog in de maak was. Voor de onthulling van dit kunstwerk schreef Yamaya een gedicht dat resoneerde met de symbolische betekenis van de tentoonstelling en met het thema jezelf zijn – een boodschap die zowel voor queer als niet-queer mensen betekenisvol is. Haar bijdrage werd zo goed ontvangen dat het gedicht werd opgenomen in de audiotour van de tentoonstelling en als fysiek onderdeel aan de muur werd gehangen. Meer van Yamaya’s werk is binnenkort te vinden op haar Instagram: @yanamayawolf.

Bekijk hieronder het gedicht dat zoveel mensen wist te raken in het Engels en in het Nederlands.

Remember

There were days that we were little kids
And we were just doing our things
Not caring what the world might think

We just played and talked and laughed
Not thinking about the words we said or how we sounded
We just lived our lives like a child

And now, we’re afraid to open our mouth
Because we might sound stupid
We control our behaviour, our actions, everything we do
And repeat it all in our head, overthinking it the whole night trough
When did we become like this?

Do you remember the days that you were still a little kid
That did not care what the world might think? 

We have lost ourselves in the expectations of the world 

In the ways of how we should live our life,
speak and dance, the people we love and the clothes we wear 

We have lost ourselves in a world of other people
We try to be like them, but we’re not 

You can pretend to be someone else,
But you can never fully succeed because you are you
A completely unique being
Just the way you’re supposed to be 

Finding yourself back isn’t like
Suddenly seeing yourself
Hiding in a corner and dragging yourself out of it 

It’s more like a way of creating art, you collect ideas, colours, materials,
People who inspire you
And put them all together
And yes you will make mistakes, but no you haven’t failed
You just discovered something new
That will help you to improve the artwork of being who you are 

It’s an artwork that never stops changing and evolving
It’s an artwork that you decide
And it doesn’t have to be pretty all the time
Because art isn’t supposed to be pretty
It’s supposed to make you feel something

Just the way we are not supposed to be perfect
Humans were not born just to be perfect, humans were born to be human 

And when you find the courage to make the artwork of yourself
A bit different from the rest
A bit more the way you are
Then you will find out that there are more people like you

That they are the same in the way that you’re different
And you will realize, there was nothing wrong with you

And yes there will be haters, not everyone will like you 
But not everyone has to
If you want to avoid all criticism

You have to say nothing, do nothing and be nothing
Cuz whatever you do, whatever you say, whoever you are
There will always be someone that doesn’t like you
But don’t let that hold you back
Remember: the ones who talk down on you are already below you 

Don’t be afraid to lose them
Be afraid to lose yourself while you try to be someone else for them
And keep in mind that they just wish to have the same courage as you do 

Life is too short to be pretending that you’re someone you’re not
So get up and dance, because literally nobody cares
Be crazy, be weird, be stupid, be the magical person that you are 

Be however you want to be
Show the world the way you are
Beautifully flawed
Existing perfectly imperfect 

And maybe, you might inspire others accidentally
To be a bit more free 

If you look in the mirror you’ll see
The person that you have to spend the rest of your life with
So try to like them a bit 

It’s ok if some days you don’t
It’s ok that you shapeshift sometimes into a version that you’re not
But at these moments, I hope you remember how pretty you are
Because you are a creation made out of stardust 

You’re beyond pretty
Because you were made by the universe itself
And even though there are 7 billion people
Existing on this planet
No one has the same fingerprint as you do
So I hope you remember that as a fact
Of your beautifulness 

So, be the person that you were
Before the world told you who you should be 

Because the things we try to hide
Make us the most beautiful
If we dare to show the world
That we’re also just a human 

Yamaya

Herinner 

Er waren dagen dat we nog kleine kinderen waren
En we deden gewoon onze dingen
Het maakte niet uit wat de wereld ervan zou denken 

We speelden, praatten en lachten
Dachten niet na over de woorden die we zeiden of hoe ze overkwamen
We leefden ons leven als een kind 

En nu zijn we bang om onze mond open te doen
Omdat we misschien stom zullen klinken
We houden de controle over ons gedrag, onze acties, alles wat we doen
We spelen het allemaal opnieuw af in ons hoofd en denken er de hele nacht over na
Wanneer zijn we zo geworden? 

Herinner jij je nog de dagen dat je een klein kind was?
Een kind die het niet uit maakte wat de wereld zou denken? 

We zijn onszelf verloren in de verwachtingen van de wereld 

In de manier waarop we ons leven moeten leiden,
praten en dansen, de mensen van wie we houden en de kleding die we dragen 

We zijn onszelf kwijtgeraakt in een wereld van andere mensen
We proberen te zijn zoals zij, maar dat zijn we niet 

Je kan je voordoen als iemand anders,
Maar je kunt nooit volledig slagen omdat jij bent wie jij bent
Een volkomen uniek wezen
Precies zoals je bent bedoeld 

Jezelf terugvinden is niet
Plotseling jezelf zien zitten
Verstopt in een hoek en jezelf eruit slepen 

Het lijkt meer op een manier van kunst creëren, je verzamelt ideeën, kleuren en materialen
Mensen die je inspireren
En voegt ze allemaal samen
En ja, je zult fouten maken, maar nee, je hebt dan niet gefaald
Je hebt gewoon iets nieuws ontdekt
Dat je zal helpen je kunst te ontwikkelen van het zijn wie je bent 

Het is een kunstwerk dat nooit zal stoppen met veranderen en verbeteren
Het is een kunstwerk dat jij beslist
En het hoeft niet altijd mooi te zijn
Want kunst is niet bedoeld om mooi te zijn
Het is bedoeld om je iets te laten ervaren 

Net zoals wij niet bedoeld zijn om perfect te zijn
Mensen zijn niet geboren om perfect te zijn, mensen zijn geboren om mens te zijn 

En wanneer je de moed vindt om het kunstwerk van jezelf
Een beetje anders te maken dan de rest
Een beetje meer zoals jij bent
Dan zul je merken dat er meer mensen zijn zoals jij

Dat ze op dezelfde manier verschillend zijn
En je zult beseffen dat er niets mis met je was 

En ja, er zullen haters zijn, niet iedereen zal je leuk vinden
Maar niet iedereen hoeft je leuk te vinden
Als je alle kritiek wilt vermijden
Moet je niets zeggen, niets doen en niets zijn
Want wat je ook doet, wat je ook zegt, wie je ook bent
Er zal altijd iemand zijn die je niet leuk vindt
Maar laat dat je niet tegenhouden,
Onthoud: degenen die neerbuigend over je praten, zijn in wezen degene die weten dat ze lager staan 

Wees niet bang om hen kwijt te raken
Wees bang dat je jezelf kwijt raakt terwijl je probeert iemand anders voor hen te zijn
En houd in gedachten dat ze eigenlijk gewoon dezelfde moed zouden willen hebben als jij

Het leven is te kort om je voor te doen als iemand die je niet bent
Dus sta op en dans, want het kan letterlijk niemand iets schelen
Wees gek, wees raar, wees dom, wees de magische persoon die je bent 

Wees hoe je wilt zijn
Laat de wereld zien hoe je bent
Prachtig gebrekkig
Perfect imperfect bestaand 

En misschien inspireer je per ongeluk ook anderen
Om wat vrijer te zijn 

Als je in de spiegel kijkt, zie je
De persoon met wie je de rest van je leven leeft
Dus probeer die persoon een beetje leuk te gaan vinden 

Het is oké als dat sommige dagen niet lukt
Het is oké om soms te veranderen in een andere versie van jezelf die je niet echt bent
Maar op deze momenten hoop ik dat je je herinnert hoe mooi je bent
Omdat je een creatie bent, uit sterrenstof gemaakt 

Je bent meer dan mooi
Want je bent door het universum zelf geschapen
En ook al zijn er 7 miljard mensen
Bestaande op deze planeet
Niemand heeft dezelfde vingerafdruk als jij
Dus ik hoop dat je dat als een feit onthoudt
Van jouw schoonheid 

Dus, wees de persoon die je was
Voordat de wereld je vertelde wie je zou moeten zijn 

Omdat de dingen die we proberen te verbergen
Ons het mooiste maken
Als we de wereld durven tonen
Dat we ook maar een mens zijn 

Yamaya

Gezichten van Noord-Holland

frans hals museum
amsterdam museum
Gezichten van Noord-Holland wordt mogelijk gemaakt door
ministerie van onderwijs, cultuur en wetenschap